Certyfikat LFGB - dopuszczenie do kontaktu z żywnością.

Niemiecka Ustawa o Żywności i Produktach Spożywczych (LFGB): Zasady i Certyfikacja

Niemiecka Ustawa o Żywności i Produktach Spożywczych (LFGB) zastąpiła wcześniejsze przepisy prawa żywnościowego, w tym prawo dotyczące codziennych produktów LMBG. Ustawa ta, znana również pod nazwą Lebensmittel-, Bedarfsgegenstände- und Futtermittelgesetzbuch, reguluje kwestie związane z bezpieczeństwem żywności, a także zarządza codziennymi obowiązkami związanymi z higieną żywności w Niemczech. Jest to kluczowy dokument prawny, który określa zasady produkcji, sprzedaży i testowania produktów spożywczych oraz artykułów gospodarstwa domowego mających kontakt z żywnością, takich jak sztućce wykonane z gumy silikonowej. Została ona dostosowana do standardów europejskich i obejmuje szeroki zakres regulacji dotyczących materiałów, które mają kontakt z żywnością.

Podstawowe przepisy określają wymagania dotyczące wszystkich produktów spożywczych, jakie znajdują się na rynku niemieckim, a także artykułów codziennego użytku związanych z żywnością. Zgodnie z Artykułem 30 i 31 niemieckiej Ustawy o Towarach Spożywczych, produkty te muszą przejść odpowiednie testy, aby udowodnić, że nie zawierają chemicznych substancji toksycznych. Dopiero po takich testach mogą być sprzedawane na rynku niemieckim, zgodnie z przepisami LFGB.

Znaczenie Certyfikacji LFGB i Symbolu Noża i Widlicy

Symbol noża i widelca jest uznawany za znak bezpieczeństwa żywności. Widniejący na produktach codziennego użytku (np. sztućcach z gumy silikonowej) oznacza, że dany produkt przeszedł testy zgodności z niemieckimi i europejskimi normami. Produkty posiadające ten znak mogą być uznawane za bezpieczne i odpowiednie do kontaktu z żywnością, co zwiększa zaufanie konsumentów oraz wpływa na decyzje zakupowe. Oznaczenie to stanowi również istotne narzędzie marketingowe, poprawiające konkurencyjność produktów na rynku europejskim.

Produkty Podlegające Certyfikacji LFGB

Ustawa LFGB dotyczy szerokiego zakresu produktów, które mogą mieć kontakt z żywnością. Wśród produktów podlegających certyfikacji LFGB znajdują się:

• Materiały i produkty spożywcze, takie jak ceramika, tworzywa sztuczne, PCV, plastyfikatory, skóra, tekstylia, kosmetyki, tytoń itp.
• Przybory kuchenne: tostery, piekarniki kanapkowe, czajniki elektryczne, garnki ze stali nierdzewnej, deski do krojenia, sztućce, miski, talerze itp.
• Artykuły codziennego użytku: odzież, pościel, ręczniki, zabawki, torby, portfele, krzesła, materiały na meble, peruki, sztuczne rzęsy, czapki, pieluchy, rękawiczki itp.
• Produkty kosmetyczne: wszelkie kosmetyki, które mogą mieć kontakt z żywnością.
• Wyroby tytoniowe: zgodnie z wymaganiami niemieckiego prawa w tej dziedzinie.

Program Certyfikacyjny LFGB

Certyfikacja LFGB obejmuje szczegółowe badania, które przeprowadza się na próbkach produktów i materiałów. Program certyfikacyjny obejmuje:

1. Wstępne badania próbek i materiałów: Celem jest ocena bezpieczeństwa materiału w kontakcie z żywnością.
2. Przenoszenie zapachu i smaku: Ocena sensoryczna produktów pod kątem przenoszenia zapachu i smaku.
3. Testy dla materiałów syntetycznych: Badania wykrywania metali ciężkich w tworzywach sztucznych.
4. Analiza metali: Badanie składu metali oraz ich wyciągania z materiałów.
5. Testy dla żywicy silikonowej: Badanie związanych związków organicznych, które mogą zostać przeniesione z silikonu.
6. Materiały specjalne: Zgodność z przepisami dotyczącymi niebezpiecznych chemikaliów, zgodnie z niemieckim prawem.

Inne elementy testowe, które mogą być objęte certyfikacją, to wykrywanie barwników azowych w materiałach tekstylnych, badania dotyczące szkodliwych składników chemicznych w kosmetykach oraz testy wyrobów tytoniowych.

Proces Certyfikacji LFGB

Proces certyfikacji LFGB składa się z kilku etapów:

1. Doradztwo: Wnioskodawca dostarcza próbki produktów i informacje dotyczące materiałów.
2. Oferta: Na podstawie dostarczonych próbek inżynierowie ds. produktów oceniają wymagane testy, a następnie składają ofertę wyceny.
3. Akceptacja oferty: Po zaakceptowaniu oferty podpisywana jest umowa.
4. Testy próbne: Produkty poddawane są testom zgodnie z obowiązującymi normami.
5. Raport z testów: Po zakończeniu testów wydawany jest raport z wynikami.
6. Certyfikat LFGB: Na zakończenie procesu wystawiany jest certyfikat zgodności LFGB, który poświadcza, że dany produkt spełnia wszystkie wymagania niemieckiego prawa w zakresie bezpieczeństwa żywności.

Źródła:

1. Lebensmittel-, Bedarfsgegenstände- und Futtermittelgesetzbuch (LFGB), niemieckie prawo dotyczące żywności, produktów codziennego użytku i pasz.
2. Przepisy i rozporządzenia Unii Europejskiej dotyczące bezpieczeństwa żywności i higieny.
3. Organizacja zajmująca się certyfikacją i testami zgodności z LFGB.
4. European Food Safety Authority (EFSA) – organ odpowiedzialny za regulacje dotyczące bezpieczeństwa żywności w Europie.
5. Niemiecka organizacja standardów i certyfikacji (DIN) – instytucja odpowiedzialna za opracowywanie i wdrażanie norm technicznych w Niemczech.

Dzięki tak dokładnemu procesowi certyfikacji i przepisom zawartym w ustawie LFGB, konsumenci mogą mieć pewność, że produkty codziennego użytku i artykuły mające kontakt z żywnością są bezpieczne i nie stanowią zagrożenia dla zdrowia.

DH